اولین همایش «پیشران‌های اقتصادی؛ فرصتی برای توسعه ملی» با توجه به اهمیت پیشران‌های اقتصادی برگزار شد. در یکی از میزگردهای این همایش، به «بررسی تجارب جهانی در حوزه پیشران‌های اقتصاد مولد» با حضور کارشناسان و مسئولان پرداخته شد.
به گزارش روابط عمومی و مرکز اطلاع‌رسانی مجمع کارآفرینان ایران؛ دومین میزگرد با عنوان «تجارب جهانی درباره پیشران‌های اقتصاد مولد» در حالی برگزار شد که حمیدرضا غزنوی، دبیر کل مجمع کارآفرینان ایران این خصوص گفت: در سال۱۹۷۶ اتفاقات خاصی در کره جنوبی رخ داد. ابتدا صنایع مزیت دار مشخص شدند که بیشتر آن شرکت‌های خانوادگی بود و با تهیه برنامه‌ای پنج‌ساله در هر دوره، شرکتی با زمینه بزرگ شدن تحت حمایت قرار گرفتند. سامسونگ و ال‌جی محصول حمایت‌های آن روزهای کره جنوبی هستند که بی‌شک درصورتی‌که این حمایت‌ها از بخش دولتی صورت می‌گرفت شاهد چنین نتایج درخشانی نبودیم.
وی افزود: در کره جنوبی شرکت‌های پیشران را سرداران مبارزه با فقر برای کودکان در مدارس کره جنوبی معرفی می‌کردند درحالی‌که کشور ما موضوع پیشران‌ها به‌هیچ‌عنوان اولویت نیست زیرا استراتژی صنعتی وجود ندارد. برنامه صنعتی با حضور هر وزیر تغییر پیدا می‌کند و هیچ حامی حقوقی مثل مجلس شورای اسلامی ندارد.
در حوزه‌های زیادی حرف برای گفتن داریم
سیداحمدرضا علایی طباطبایی، معاون سازمان توسعه تجارت نیز در ادامه درباره تجارب جهانی در مواجه با پیشران‌های اقتصاد مولد، اظهار کرد: راه ورود به بازارهای جدید جز از طریق حمایت از پیشران‌های اقتصادی نیست. ما اکنون در سازمان توسعه تجارت خلا چنین استراتژی‌هایی را حس می‌کنیم. بی شک در صورت تبیین درست این پدیده به نتایجی برای برون‌رفت از وضعیت کنونی دست خواهیم یافت.
وی ادامه داد: در حال حاضر محصولات پایه معدنی، نفتی و کشاورزی عمده صادرات کشور را تشکیل می‌دهند. آیا توانمندی کشور همین مقدار است؟ بنده معتقدم که در حوزه‌های بسیاری حرف برای گفتن داریم و صنعت داخلی کارآمدی داریم اما در بحث‌های پیرامون صادرات اصلا مناسب عمل نکردیم. رویکرد ما فعال نیست و صادرات ما را افراد طبق ویلویت خود شکل می‌دهد.
به گفته این صاحب نظر اقتصادی، همگرایی در بخش صنعت وجود ندارد و نه تنها همگرایی نداریم بلکه به صورت واگرا عمل می‌کنیم. من هیچ صنفی را تاکنون ندیدم که برنامه ثابت برای صادرات داشته باشند. راهبرد کشورهایی همچون کره‌جنوبی و ژاپن این است که هیچ شرکت صادرکننده‌ای حق ورود به بازارهای جهانی را ندارد و باید با برند مشخص حضور پیدا کرد.
به گفته وی، شرکت‌های متعددی در حوزه خودروسازی در کره‌جنوبی وجود دارد اما تنها دو شرکت پیشرو هستند زیرا استراتژی مشخص را پیروی می‌کنند. ما چقدر باید هزینه دهیم تا درک کنیم که به صورت جمعی حرکت کنیم. در برخی از حوزه‌ها اگر بخواهیم که از ابتدا شروع کنیم باید در نقطه زیر صفر قرار گیریم. بسیاری از رویدادهای نمایشگاهی داخل کشور هم حتی همگرایی تولیدکنندگان را شاهد نیستیم. تا زمانی که این مسائل حل نشود بخش‌های بعدی نیز توفیقی حاصل نخواهند کرد.
در کشور ترکیه هیچ سرمایه دار و کارآفرینی پول خود را به خارج از کشور بیرون نبرده است
در ادامه علی چگینی، مدیرکل دیپلماسی اقتصاد مقاومتی وزارت امور خارجه گفت: من دانشجوی اقتصاد و بازاری زاده هستم و کاملاً رنج تولید را درک می‌کنم. کشورهایی که یک‌زمانی هم‌تراز ما بودند را درحالی‌که حاضر مشاهده کنیم آماری بهتری دارند. در زمان کارداری بنده در ترکیه شاهد بودم که زمانی کسی با لیر کار نمی‌کرد و ساختار اقتصاد این کشور در حال فروپاشی بود. اما مردم لیر را پرچم کشور خود دانستند و دلار خود را به لیر تبدیل کردند.
وی با تأکید بر اینکه در کشور ترکیه هیچ سرمایه‌دار و کارآفرینی پول خود را به خارج از کشور بیرون نبرده است، گفت: رویکرد حمایت از بخش خصوصی و پیشران‌های اقتصادی در کشورهای دیگر عملی شده است و از قانون و لایحه مدت زیادی است که عبور کرده‌اند. در این کشور گوش شنوا برای پذیرفتن صحبت‌های بخش خصوصی وجود دارد. ما به‌عنوان بخش دولتی کاردار بخش خصوصی هستیم. رهبر انقلاب فرمودند که اقتصاد را مردمی کنید. دولت نباید مانعی در کار تولید باشد و ما به یک مفاهمه ملی در این خصوص نیاز داریم. علویه بر کره جنوبی کشورهای آفریقایی هم سراغ پیشران‌های اقتصادی رفته‌اند. ما دیگر نمی‌توانیم اقتصاد کشوری مثل آفریقای جنوبی را نادیده بگیریم. ۱۹۷۹ حجم اقتصاد هند و ایران برابر بود اما هم‌اکنون صحبت از ۵ تریلیون دلار است.
به گفته چگینی، نقش پیشران‌های اقتصادی در جهت رسیدن به چنین جایگاهی پر رنگ بود و درحال حاضر ادعای اقتصاد سوم جهان را دارند. الگوی چین، هند، ترکیه، کره‌جنوبی و غیره شاید تماما به درد ما نخورد اما نقشه راهی را برای ما مشخص می‌کنند. ما باید بویرمندی را در کشور ایجاد کنیم که در کشور پیشران اقتصادی داریم. ما پیشرانان قوی و فوق‌العاده‌ای داریم و باید قبول کنیم. بخش‌های اقتصادی کشور همگرایی لازم را ندارند و همدیگر را نمی‌شناسند. مجمع کارآفرینان ایران باید گسل‌های ایجادشده را درمان کند و بداند که راه‌حل داخلی دارد.