مجمع کارآفرینان ایران
مصاحبه جشنواره ترنج

به بن بست رسیدن فقر مطلق با گسترش کارآفرینی اجتماعی

مدیرمجموعه گیل بانو معتقد است: ما در کارآفرینی اجتماعی عنوانی به نام مددکاری شغلی داریم. مثلا زمانی هست که شما در کارآفرینی اجتماعی با افرادی که تمایل یا توان کارکردن ندارند مواجه می شوید و آنجاست که شما فقط مدیر یک کارخانه نیستید بلکه مددکار شغلی هستید.

زنان سرزمین ایران از گذشته تا به حال در پی راهگشایی و نقش آفرینی در بخش‌های مختلفی از این کشور پهناور بودند و با نگاهی گذرا به تاریخ هم می‌توان این حماسه سازی‌ها و از خود گذشتگی‌ها را مشاهده کرد. این مرز و بوم برای گذر از هر بحرانی به زنان سروقامت و استوار خود تکیه کرده و از 8 سال دفاع مقدس که داستان مادران فداکار آن زبانزد جهانیان است تا بانوان کارآفرین که در این جنگ همه جانبه اقتصادی جانفشانی می‌کنند جزء کوچکی از پازل توانمندی‌ها و عملکردهای مجدانه آنان است. شاید در این زمانه داستان حماسه بانوان کارآفرین به چشم نیاید و همتی هم برای تبیین این زحمات موثر نباشد اما بی شک آیندگان از این بانوان سختکوش الگوگیری می‌کنند و تصاویر آنان زینت بخش شهر و کشور ما خواهدشد.

در راستای تبیین زحمات و نقش آفرینی این بانوان جهادگر و کوشا، به سراغ برخی از زنان کارآفرین و فعال در حوزه اقتصادی رفتیم که در ادامه بخش اول این گفتگوها تقدیم حضورتان می گردد.

خانم گیلکی مدیر مجموعه گیل بانو در خصوص ورود خودش به عرصه کارآفرینی اینگونه توضیح می دهد: برای من در سال 89 شرایط ماجرت و ادامه تحصیل در رشته داروسازی مهیا شد. اما از زمانی که این پیشنهاد را نپذیرفتم و در ایران ماندگار شدم، به‌عنوان مدیر یک مرکز درمانی دارویی در یکی از بیمارستان های بین المللی کشور فعالیت کردم. از زمانی هم که در گروه های NGO شروع به کار کردم، متوجه شدم که می توانم از مهارت های خودم در راستای پایداری مشاغل خانگی در حوزه زنان استفاده کنم.

وی از سختی های پذیرش فعالیت های کارآفرینی اجتماعی به عنوان یک شغل سخن گفت و ادامه داد: روزی که میخواستم خودم را بازخرید کنم، دلایل بنده را قبول نمیکردند و معتقد بودند این کار نمیتواند شغل اصلی یک فرد توانمند باشد اما تنها یک جمله من آن افراد را راضی کرد و آن هم این بود که: “من از اینکه استعداد یا هوش خودم را در حوزه برطرف کردن فقر به کار ببرم بیشتر از اینکه در ثروتمند کردن آدم های ثروتمند به کار برم خوشحال میشوم.”

خانم گیلکی در ادامه در خصوص مفهوم کارآفرینی اجتماعی بیان کرد: ما در حوزه کارآفرینی های اجتماعی با توجه به هدفی که برای حل مسائل اجتماعی داریم، می بایست مسئولیت اجتماعی صنایع و کسب و کارهای موجود را به حوزه مسئله محور بودن در کارآفرینی های اجتماعی جلب کنیم. ما در کارآفرینی اجتماعی عنوانی تحت مددکاری شغلی داریم. مثلا زمانی هست که شما در کارآفرینی اجتماعی با افرادی که تمایل یا توان کارکردن ندارند مواجه می شوید و آنجاست که شما فقط مدیر یک کارخانه نیستید بلکه مددکار شغلی هستید و

باید به مسئله محور بودن در کارآفرینی اجتماعی توجه کنید.

وی با تفاوت قائل شدن میان کارآفرینی اجتماعی و کارآفرینی توضیح داد: مبانی حقوقی و زیرساختی کسب و کار با ساختار کارآفرینی اجتماعی تطابق ندارد. به عنوان مثال ما در کارآفرینی اجتماعی، گروه های اجتماعی را ترغیب میکنیم که کارآفرینی اجتماعی را شروع کنند اما سازوکار اجرایی کشور مانند قوانین مالیاتی و صدور پروانه ها و امتیازات بخش های اقتصادی، متناسب با گروه های علاقه مند در این حوزه نیست؛ چرا که یک کارآفرین اجتماعی میتواند بخش 100 درصد سود خودش را در مسئله اجتماعی وقف کند اما عملا این واژگان در حقوق کسب و کارها حمایت نمیشود و بعضا حمایت از کارآفرینی های اجتماعی دیده نشده است.

مدیر مجموعه گیل بانو در پایان گفت: ما در 5 تا 10 سال گذشته زمانی که حوزه مسئولیت اجتماعی را وارد فضای کسب و کار کردیم، کلمه مسئولیت اجتماعی صنایع و کسب و کارها تکرار بیشتری برخوردار شده است. دولت اگر میتوانست در مسئولیت اجتماعی به قناع بیشتری برسد، بدون شک گام فعلی میبایست پذیرفتن کارآفرین های اجتماعی میشد.