نشست «صبح آفرینش»، اینبار با حضور چهرههایی از بدنه دولت و صنعت برگزار شد؛ نشستی که در آن، نهتنها دغدغههای جاری تولیدکنندگان و سرمایهگذاران بخش خصوصی مطرح شد، بلکه نمایندگان دولت نیز کوشیدند با نگاهی واقعگرایانه، شنونده مسائل باشند.
در این جلسه، انصاری، معاون حقوقی رئیسجمهور، غضنفری، رئیس صندوق ذخیره ارزی و لطفیزاده، دستیار وزیر صنعت، معدن و تجارت حضور یافتند و در کنار فعالان اقتصادی به بحث و گفتوگو دربارهی موانع توسعه، آسیبشناسی فرآیندهای اجرایی و ضرورت بازنگری در قوانین ضدتولید پرداختند.
انصاری، معاون حقوقی رئیسجمهور، مأموریت ذاتی این معاونت را «شنونده بودن» توصیف کرد و گفت: «شنیدن مشکلات فعالان بخش خصوصی از وظایف اصلی ماست و پیگیری برای رفع آنها، بخش مهمی از این مسئولیت را تشکیل میدهد.»
او با تأکید بر نقش کلیدی اقتصاد در حیات اجتماعی کشور افزود: «اگر مشکلات کارآفرینان حل شود و مسیر رشد و تولید هموار گردد، کیفیت زندگی مردم نیز به شکل محسوسی ارتقا مییابد.»
انصاری با اشاره به رویکرد معاونت حقوقی گفت: «ما بهدنبال عملگرایی هستیم و نمیخواهیم در سطح کلیگویی باقی بمانیم.» او پیشنهاد کرد برای رفع دقیقتر موانع تولید، کارگروهی مشترک میان مجمع کارآفرینان ایران و معاونت حقوقی ریاستجمهوری تشکیل شود تا بتوان پرونده به پرونده و با دقت، مسائل را پیگیری و حلوفصل کرد.
 
ژائله کارآفرین و بنیانگذار گروه صنایع غذایی شیرینعسل، ضمن قدردانی از رویکرد حمایتی دولت چهاردهم، نقدی جدی و هشداردهنده نیز به عملکرد آن وارد کرد. او با اشاره به پدیده «ترک فعل» در ساختار اجرایی کشور گفت: «امروز با حجم بالایی از جلسات، وعدهها و دستورالعملهایی مواجهایم که هدفشان تسهیل تولید و حمایت از فعالان اقتصادیست، اما آنچه در بدنه اجرایی کشور رخ میدهد، تعلل و بیعملیست. این بیتوجهی به اجرای تصمیمات، نهتنها مانع گردش طبیعی پول در اقتصاد میشود، بلکه به رسوب کالاها، رکود بنگاهها و در نهایت تعطیلی کارخانهها میانجامد؛ و این یعنی کوچکتر شدن سفره مردم.»
محمدرضا انصاری کارآقرین و بنیانگذار هلدینگ کیسون، با تأکید بر حسننیت دولت در رفع موانع تولید گفت: «تصمیمات درستی اتخاذ میشود، اما زمانی که نوبت به اجرا میرسد، این تصمیمات در پیچوخم بروکراسی اداری گرفتار میشوند و از اثر میافتند. راه رهایی از این چرخه ناکارآمد، ترویج فرهنگ پاسخگویی در ساختار حاکمیتیست؛ پاسخی نه به نهادهای دولتی، بلکه به بخش خصوصی. این یک سنتشکنی ضروریست، چرا که اگر پاسخگویی شکل نگیرد، دولت خود را از بهرهگیری از بزرگترین ظرفیتش، یعنی منابع انسانی توانمند، محروم میکند؛ ظرفیتی که در همه کشورها، تنها تکیهگاه حقیقی برای توسعه بوده و هست.»
گنجی کارآفرین و همبنیانگذار گروه صنعتی رازی با اشاره به رفتوآمدهای پرتعداد میان بخش خصوصی و دولت، از فراوانی جلسات بیثمر گلایه کرد و گفت: «آنچه امروز بیش از هر چیز نیازمند آنیم، نه تعدد نشستها، که تمرکز بر نتیجهمندی آنهاست. ما نمیخواهیم مزاحم نهادهای دولتی باشیم؛ تنها میخواهیم شنیده شویم. برای حل این مسئله، به یک گوش شنوا در دولت نیاز داریم و همچنین صدایی از دل بخش خصوصی که بتواند درون ساختار دولت بنشیند و حامل دغدغهها، پیشنهادها و مطالبات واقعی تولیدگران باشد.»
 
قاضی عسگر کارآفرین و بنیانگذار شرکت داناسپیند با تأکید بر حسن نیت دولت در تدوین قوانین، اما در عین حال با نگرانی از آثار منفی آنها گفت: «اگرچه دولت در صدد ایجاد قوانین مناسب است، اما در عمل، بسیاری از قوانین تصویبشده نه تنها مشکلات موجود را حل نمیکنند، بلکه آنها را عمیقتر میسازند. متأسفانه بخش قابل توجهی از زمان صنایع تولیدی کشور صرف مواجهه با این قوانین میشود، به طوری که عملاً از توجه به موضوعاتی چون بازاریابی و توسعه بازار بازمیمانند.»
او در ادامه خواستار آن شد که دولت پیش از تصویب هر قانونی، با بخش خصوصی مشورت کند و دیدگاههای فعالان اقتصادی را در فرآیند تدوین بگنجاند. «چرا که اگر این تعامل از ابتدا شکل نگیرد، قوانین یکجانبه و بدون همفکری، به تضادهای جدی منجر خواهد شد. اما اگر دولت و بخش خصوصی در کنار هم حرکت کنند، بسیاری از این مشکلات اساساً پدید نخواهند آمد.»
لاجوردی کارآفرین و بنیانگذار پارس لنت با انتقاد از واردات بیرویه کالاهایی که مشابه آنها با کیفیت بالا در داخل کشور تولید میشود، گفت: «اگر کمبود ارز در کشور وجود دارد، جای تعجب است که چگونه واردکنندگان همچنان اقدام به واردات کالاهایی میکنند که تولید مشابه آنها در داخل کشور نه تنها ممکن است، بلکه کیفیت آنها نیز تضمینشده است.» او بر ضرورت بازنگری در این فرآیند تأکید کرد و افزود: «باید به گونهای عمل کنیم که در این زمینه به تعادل برسیم و واردات بیرویه بهطور جدی محدود شود.»
دیانی کارآفرین و بنیانگذار گروه صنعتی انتخاب با اشاره به دشواریهای تولید برای سرمایهگذاران داخلی گفت: «تا زمانی که نتوانستهایم امنیت و ثبات لازم را برای سرمایهگذاران داخلی فراهم کنیم، نباید انتظار داشته باشیم سرمایهگذاران خارجی وارد کشور شوند. اگر همان برخوردی که امروز با سرمایهگذاران ایرانی میشود، با طرفهای خارجی صورت گیرد، با هزاران پرونده حقوقی و محکومیتهای سنگین در دادگاههای بینالمللی روبهرو خواهیم شد.»
او تأکید کرد که برای جذب سرمایهگذاری، پیش از هر چیز باید بسترهای لازم را فراهم کرد، تعارضهای قانونی را برطرف ساخت و قوانینی را که مانعی در مسیر تولید هستند شناسایی و اصلاح نمود.
دیانی در پایان خطاب به نمایندگان دولت گفت: «با وجود تمام نقدهایی که به عملکرد شما وارد میشود، نباید عقبنشینی کنید. حضور و ایستادگی شما برای اصلاح، ضروریتر از همیشه است.»
 
غضنفری، رئیس صندوق ذخیره ارزی، با اشاره به تعدد جلسات بیحاصل، گفت: «مسئله اصلی ما جای دیگریست. در دولت با کمبودهای اساسی مواجهایم، اما گمان میکنیم حکمرانی، امری ساده و سرراست است؛ در حالی که واقعیت، پیچیدهتر از آن چیزیست که تصور میکنیم.»
او ادامه داد: «ما زمان خود را صرف نامسئلهها میکنیم و به موضوعاتی بیارتباط، وزن و اهمیت بیش از حد میدهیم. در کشورداری، ارزشها میتوانند آسمانی باشند، اما روشها باید زمینی و واقعگرایانه باشند.»
غضنفری تأکید کرد: «برای حل مسائل کشور، باید به سمت کوچکتر شدن دولت حرکت کنیم. نمیتوان برای هر مشکلی انتظار داشت دولت وارد عمل شود. کارآمدی زمانی محقق میشود که ساختار دولت چابکتر و مسئولیتها دقیقتر تعریف شوند.»
لطفیزاده، دستیار وزیر صمت، با اشاره به تجارب جهانی توسعه گفت: «در بسیاری از کشورها، بدون برخورداری از منابع طبیعی غنی، مسیر توسعه طی شده است؛ چرا که آنها سرمایهای ارزشمندتر از منابع طبیعی را جدی گرفتهاند: انسانهای توانمند.»
او ادامه داد: «ما در ایران، با وجود وفور منابع خدادادی، هنوز نتوانستهایم به پیشرفت مطلوب دست یابیم. یکی از دلایل اصلی این عقبماندگی، سازوکارهای قانونی موجود در کشور است که نه تنها از تولید حمایت نمیکنند، بلکه عملاً به مانعی جدی در برابر تولیدکنندگان تبدیل شدهاند.»
لطفیزاده تأکید کرد: «تولیدکننده ایرانی، هر روز با موانع تازهای روبهروست و در این مسیر، هیچ مشکلی، مشکل پایانی نیست. گویی مانعها زنجیروار در مسیر تولید صف کشیدهاند.»
در حاشیه این نشست، به مناسبت سالروز تولد دو تن از پیشکسوتان صنعت ایران، محمدرضا انصاری، بنیانگذار شرکت کیسون، و علی سعیدی، بنیانگذار گروه صنعتی آرین سعید از خدماتی که آنها برای آینده صنعت کشور انجام دادهاند، تقدیر به عمل آمد.
محمدرضا انصاری در این مراسم با نگاهی به مسیر ۵۸ ساله فعالیت خود گفت: «در تمام این سالها، تنها یک آرزو در دل داشتهام: توسعه ایران. باور دارم اگر حال کشور خوب شود، حال مردم هم خوب خواهد شد. آنگاه با غرور ملی و امید، کیفیت زندگی همه ارتقا خواهد یافت.»


صبح آفرینش، بیش از آنکه یک نشست رسمی باشد، مجالیست برای شنیدن صداهای واقعی از دل اقتصاد ایران؛ صداهایی که گاه خسته، گاه خشمگین، اما همیشه امیدوارند.
در این جلسه نیز همچون نشستهای پیشین، واژهها حامل درد بودند و پیشنهادها ریشه در تجربه داشتند. از ضرورت پاسخگویی و بازنگری در قوانین گرفته تا تقویت اعتماد میان دولت و بخش خصوصی، محورهای متعددی مطرح شد که اگر شنیده شوند و پیگیری گردند، میتوانند راه را برای عبور از چرخه ناکارآمدی و رسیدن به توسعهای پایدار هموارتر کنند. 
 
				 
															 
					  				 
							  				 
							  				 
							  				