در روزگاری که خاموشی نه فقط یک اختلال فنی بلکه نمادی از سیاست‌گذاری‌های معلق و سرمایه‌گذاری‌های غلط است، جمعی از فعالان صنعتی و نمایندگان شرکت‌های بخش خصوصی در قالب کارگروه انرژی‌های تجدیدپذیر مجمع کارآفرینان ایران گرد هم آمدند. شرکت‌هایی که اگرچه جزو صنایع با مصرف سنگین برق نیستند، اما درک دقیقی از مسئولیت‌پذیری انرژی‌محور، و دغدغه‌ای جدی نسبت به آینده تولید و امنیت انرژی کشور دارند.
در این نشست، گفت‌وگوها با نگاهی واقع‌گرایانه آغاز شد. حاضران تأکید کردند که علیرغم وجود ظرفیت‌های فنی و جغرافیایی گسترده در ایران برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، هنوز نشانه‌ای از اراده‌ی قاطع و پایدار در سطوح بالای تصمیم‌گیری برای تحریک این بازار به چشم نمی‌خورد.
حاضران تأکید کردند که مدل مطلوب، مشارکت واقعی و ساختاریافته بخش خصوصی در زنجیره تولید انرژی‌های تجدیدپذیر است. به‌جای آنکه دولت خود وارد عرصه سرمایه‌گذاری شود لازم است بسترهای حقوقی، مالی و اجرایی را فراهم آورد: تصویب دستورالعمل‌های پایدار، ارائه ضمانت‌های بانکی برای قراردادهای خرید تضمینی، تخصیص زمین در مناطق آفتابی یا بادخیز، تسهیل واردات تجهیزات، و از همه مهم‌تر، اعتمادسازی از طریق تعهد به پرداخت‌های منظم و شفاف.
تولید برق از منابع خورشیدی و بادی، به‌ویژه در مقیاس صنعتی، نیازمند سرمایه‌گذاری اولیه بالایی است. اما اگر دولت نقش خریدار مطمئن و تسهیل‌گر را ایفا کند، بخش خصوصی می‌تواند در ازایِ حمایت‌های دولت، کارگاه بزند، نیروگاه بسازد و بار تولید را بر دوش بکشد. اجرایی شدن این پیشنهاد به نفع دولت است زیرا جدای از اینکه شراکت با بخش خصوصی باعث صرفه اقتصادی خواهد شد، شبکه برق کشور نیز پایدار می‌گردد.
نشست کارگروه انرژی‌های تجدیدپذیر با همه تردیدها، حاوی یک پیام روشن بود: خاموشی فقط با برق رفع نمی‌شود بلکه حل معضل انرژی به اراده، تدبیر و اعتماد به بخش خصوصی نیاز دارد.
